Pio Gotson - Afslag

 De vorige keer dat ik een project opstartte dat vergelijkbaar was met datgene waar ik momenteel voor schrijf, was het idee heel simpel: gewoon schrijven. Na een paar maanden al merkte ik dat de kwaliteit van het werk, mijn motivatie en daarmee het hele punt van het project verdween.

Ik doe graag aan sport. Ik sta op het punt de overstap te maken van hardlopen naar krachttraining, en uiteraard in alle sporten, maar zeker in krachttraining in de sportschool, wat je meestal zelfstandig doet, is een ding heel erg belangrijk: zelfreflectie.

Dat is iets waar je goed of slecht in kan zijn maar ook beter in kunt worden, denk ik. Ik denk dat het moeilijkste is om op het moment zelf te accepteren dat je fout zit. Ik zit best vaak fout, zeker met schrijven, dat project waar ik dit stuk mee begon is een bijzonder goed voorbeeld. In plaats van fatsoenlijk te reflecteren op waarom het niet meer werkte ben ik er uiteindelijk gewoon mee gestopt, en pas een paar maanden later, nu, kijk ik terug, bepaal ik waarom het niet werkte en begin ik opnieuw / ga ik verder met schrijven. Dat is dus iets waar ik met dit project heel goed op wil letten, dat ik reflecteer op wat ik doe en zo nodig iets aanpas. Ik hoef niet dertig jaar dezelfde aanpak te hebben, sterker nog, liever niet waarschijnlijk.

Tot nu toe bevat bijna alles onder fictie hele korte fragmentjes, vaak nog niet eens duizend woorden bevatten maar nooit veel meer dan dat. Slechts een of twee daarvan (dacht ik) zijn daadwerkelijk enigszins goed afgeronde korte verhalen. Vanmorgen heb ik het verslag gelezen van de schrijfwedstrijd waaraan ik vanaf afgelopen editie maandelijks aan mee ga doen, Verhaal van de Maand, en het is niet best, maar wel verwacht. Ze vonden het meer een overpeinzing dan een kort verhaal. Als dat mijn doel was geweest dan was het prima, maar dat is het niet.

Vanaf nu ga ik in ieder geval langer per verhaal zitten. Nog steeds, zoals tot nu toe, bijna dagelijks een verhaal uitploppen zou voor de productiviteit fantastisch zijn, maar alleen mits de kwaliteit goed is en het moet niet het hoofddoel worden. Vanaf nu wil ik ieder verhaal van te voren in ieder geval (kort) uitgewerkt hebben en moet het materiaal worden van minstens tweeduizend woorden (ik hamer normaal gesproken niet zo op het aantal woorden, maar dit is nu om tenminste iets van lengte te garanderen, maar ik moet dus niet rare bijzinnetjes gaan schrijven ter opvulling). Op die manier zet ik weer een nieuwe stap in mijn schrijverschap. Het commentaar van de schrijfwedstrijd was bij mij karig, maar dat is te begrijpen als ik zoiets inlever als wat ik nu gedaan heb.

De doelen voor de komende tijd worden dus in ieder geval gewoon dagelijks door blijven schrijven, zoals de afgelopen twee weken hartstikke netjes het geval was, ook al ga ik dus waarschijnlijk niet meer dagelijks verhalen af hebben. Daarnaast ga ik verder praten met de uitgever waarmee ik contact heb om eventueel aan een boek (of waarschijnlijker: een korte verhalenbundel) te zitten, een doel voor de komende paar maanden wordt om in ieder geval eens de longlist van het Verhaal van de Maand te halen, en mogelijk het belangrijkste doel is dat ik gelukkig word van wat ik schrijf. Zat om te doen en op te letten dus :)

Hoogachtend,

Pio Gotson (thuis, in de avond van 10 september 2024).